ئێوارەیەکی زستان

شیعری ئەلیکساندەر سێرگێیەڤیچ پوشکین

و. لە ڕووسییەوە: شیروان مەحموود محەممەد

زریان، ڕووی ئاسمان تاریک دەکات،

گێژەڵووکەی بەفر بەهەوادا سوڕدەدات.

دەمێک وەک دڕندەیەکی کێویی دەلورێنێ

ساتێک وەک کۆرپەیەکی ساوا دەزریکێنێ،

زەلی سەربانی پەڕپووتمان دەهەژێنێ،

یان وەک میوانێکی درەنگوەختە،

زرمە لە پەنجەرەکەمانەوە دێنێ

 کەلاوەکەمان ، غەمبزوێنە و تاریک

ئەی تۆ چیتە، پیرێژنە ئازیزەکەم،

بۆ لای پەنجەرەکەوە بێدەنگییت و تەریک؟

بە لوورەی بێ وچانی زریان شەکەتییت

یان خەواڵووی وڕەوڕی تەشییەکەتیت؟

دەبا شەرابێک نۆشکەین،

هۆ دۆستە کەساسەکەی سەردەمی لاوێتی

کوا پەرداخەکانت،

با بخوێنەوە لە داخی مەینەتیی

با دڵمان سەرڕێژکەینەوە لە شادیی

گۆرانییەکم بۆ بچڕە،

چەشنی باڵندەیەکی دوورەوڵات

گۆرانییەکم بۆ بڵێ،

وەک کیژێک بەرەو کانی بڕوات.

زریان ڕووی ئاسمان تاریک دەکات

گێژەڵووکەی بەفر بە هەوادا سوڕدەدات

دەمێک وەک دڕندەیەکی کێویی دەلورێنێ

ساتێک وەک کۆرپەیەکی ساوا دەزریکێنێ

دە با شەراب نۆشکەین،

هۆ دۆستە دڵچاکەکەی لاوێتیی زەبوونم

کوا پەرداخەکانت؟ با بخۆینەوە

تا شادی لە دڵماندا دەژێتەوە

دەقی شیعرەکە بە زمانی ڕوس:

ЗИМНИЙ ВЕЧЕР

Буря мглою небо кроет,

Вихри снежные крутя;

То, как зверь, она завоет,

То заплачет, как дитя,

То по кровле обветшалой

Вдруг соломой зашумит,

То, как путник запоздалый,

К нам в окошко застучит.

Наша ветхая лачужка

И печальна и темна.

Что же ты, моя старушка,

Приумолкла у окна?

Или бури завываньем

Ты, мой друг, утомлена,

Или дремлешь под жужжаньем

Своего веретена?

Выпьем, добрая подружка

Бедной юности моей,

Выпьем с горя; где же кружка?

Сердцу будет веселей.

Спой мне песню, как синица

Тихо за морем жила;

Спой мне песню, как девица

За водой поутру шла.

Буря мглою небо кроет,

Вихри снежные крутя;

То, как зверь, она завоет,

То заплачет, как дитя.

Выпьем, добрая подружка

Бедной юности моей,

Выпьем с горя; где же кружка?

Сердцу будет веселей.